Als ik er goed over nadenk, dan lijkt dit hele gedoe een vingeroefening voor het bejaard-zijn, gecombineerd met nou eens éindelijk doen wat je moest van je moeder. Ga maar na: niet meer roken, niet meer drinken, niet meer nagels bijten, niet meer krabben: genotmiddelen 0,0. Niet meer met je handen eten (alles met mes […]
Goh, dat valt tot nu toe mee zeg. Ik wist totaal niet wat me nou écht te wachten stond en vandaag was een ouderwets goede dag. Heerlijk. Het met pillen aangegierde lijf voelt soms bijna als vanouds en wil natuurlijk, grimmig Colombiaanse marsliederen fluitend, meteen teveel. Ik heb tot nu toe wel iets geleerd: what goes […]
Goed, vandaag zijn we dan begonnen met het slopen van Micha teneinde hem daarna weer op te bouwen. En ik moet zegen: dat gaat – zoals alles bij het UMC – met een hoge graad van professionaliteit. De dag begint met het innemen van het Standaardpakket: 100 mg Prednison, maagbeschermer en anti-misselijkheidsdinges. Hoewel ik nooit […]
Vanochtend heb ik dan het Grote Intakegesprek Chemotherapie gekregen van dezelfde lieve en moederlijke mevrouw wier vingers ik eerder, op de dag der beenmergpunctie, tot pulp had geknepen. En het is nogal een verhaal zeg. En ik had me er al heen gesleept want zo goed als ik me zaterdag voelde, zo verrot was ik […]
Toen ik in de tuin zat, vanochtend, liep de buurman even langs. En zei mijn blog te lezen. Ik zat in het zonnetje met een krant en een kop koffie en zei hem, dat je kwa ziek-voelen beter kanker dan griep kunt hebben. Ik leg dat graag even uit. Vandaag was een goede dag. Ik […]
Het is officieel: ik zit in Fase II, wat betekent dat er het oorspronkelijk groepje lymfomen is én het naburige gebied meedoet, maar dat er geen uitzaaiingen zijn naar de overkant, het bot, organen of andere vervelende toestanden. Naar ik heb begrepen is mijn gedoe ‘in het algemeen’ zelfs behandelbaar als je in Fase IV zit […]
Deze week was weer een ‘actieve’ – in vergelijking met de vorige week, die voornamelijk bestond uit wachten, zorgen voor anderen en mentaal overeind blijven. Allereerst was er het nucleaire feestje, dinsdag. De smaaksensatie van de “Telebrix” had ik al uit de doeken gedaan, maar dat ook nucleaire gedoe is toch wel het beschrijven waard. Je […]
De werkelijkheid is vaak vreemder dan fictie. Ik heb al vaker in mijn leven meegemaakt dat ik vertelde wat me nou weer allemaal overkomen was – ik schijn daar een soort talent voor te hebben – en de reactie was dan vaak: jáá hoor Götz, tuurlijk. Neem nou deze week. Een smerige griep knuppelde mijn vrouw neer […]
Dat was gisteren even schrikken gisteren zeg: 38,8 and rising op de teller en vrees die uitkomt. Schrap zetten. Bibberen. Zweten. Nog meer bibberen en zweten. Incasseren. Niet zeiken, niet twatten, niet bang zijn en accepteren wat er komt en zien hoe het gaat. Hoe erg kan het nou echt zijn? En zie! Vanochtend werd ik […]
Ok, ok. Ik had niet zo moeten uithalen naar die arme Casemanager. Ik meen het. Voelde ik me vanochtend echt rot over. Is ook negatief gedoe, moesten we niet willen met z’n allen. Die man moet ook maar z’n werk doen ik snap dat oprecht. En dat helemaal als je voor zo’n organisatie werkt, die […]