Artikelen door Micha

Rust zonder tussenstand

Goed dan. Formeel ben ik halverwege mijn chemische traject. Het is rust zogezegd en tevreden over mijn eigen inzet sjok ik naar de kleedkamer voor een welverdiend kopje slappe thee en de wedstrijdbespreking: wat gaat goed, wat moet beter, waar verslapt de aandacht en hoe winnen we dit? Routine Toen het inbrengen van het infuus (vanochtend […]

Onder de pet

Terwijl ik op mijn woelige chemische zee voortdobber, worstel, weer boven kom en soms even in het zonnetje de warmte pak, is de zee ónder die chemische laag van zichzelf al behoorlijk woelig. Lekker getimed allemaal weer. De verhaaltjes die je hier leest zijn vaak een light-versie van de rauwe werkelijkheid die eronder ligt. Ik bericht natuurlijk […]

Botlek III

Het feitelijke toegediend krijgen van de Botlek én het Ruhrgebied in anderhalf uur is een weinig opzienbarende of spectaculaire gebeurtenis. Het is vooral een kwestie van liggen, iets lezen, geïnteresseerd meekijken als de ene pijpleiding wordt vervangen door de andere en medelijden hebben met degene met wie je de ruimte deelt. Maar je voelt er niet zo veel […]

Requiem voor Telebrix

Als je ouder wordt merk je dat veel zaken die altijd vanzelfsprekend leken, dat helemaal niet zijn. Helden worden ontmaskerd als charlatans of sterven, vertrouwde producten verdwijnen zomaar, de stad waarin je opgeroeide wordt steeds onherkenbaarder en, nog veel erger: Telebrix wordt afgeschaft. Een dag of tien geleden zaten we in Utrecht voor de tussenrapportage bij de […]

Voorjaar? Voorjaar!

De dip wie je wist dat zou komen was eindelijk daar. Deze tweede ronde is op geen enkele manier te vergelijken met de eerste – die toch in een min of meer ontspannen sfeertje verliep. Maar je weet: er komt een punt waar je je mentale spankracht even verliest. Zoals ik vaak tegen mezelf zeg: sterk […]

Ander uitgangspunt

Onderweg in Chemosessie II heb ik al iets geleerd: de ene chemische ronde is de andere niet. Waar ik de vorige ronde nog net niet euforisch was, is het nu allemaal wat complexer en moeilijker.  Dat heeft natuurlijk ook te maken met verschillende uitgangspunten. Voordat ik sessie I inging lag ik behoorlijk stevig in de kreukels en […]

Botlek II

Geen nieuws is vaak goed nieuws zegt men en in mijn geval is dat waar. Zojuist is de Tweede Botlek naar binnen gegaan, is er weer koningsgezind gepist en zit ik weer met vreemde koud/warmsensaties te stuiteren van de prednison. We wachten rustig af of de tweede sessie net zo goed uitpakt als de eerste. Een […]

Biljartbal met een onkruidprobleem

De dag wie je wist dat zou komen was dan eindelijk hier. Op de kop af 14 dagen na de eerste Botlek sta je ineens met bosjes haar in je handen bij het haren wassen. Keurig zoals voorspeld. Donderdag had ik er bij de arts nog een beetje lacherig over gedaan (’t zit er allemaal nog, hoor!), […]

Recht zo die gaat

Kijk, dat horen en zien we graag: een blije hematoloog. Ik was vandaag ter controle naar Utrecht. Eerst even bloed geprikt, door naar het altijd gezellige Hematologie en een kwartier voor je beurt al naar binnen kunnen – omdat de afspraak vóór je niet is komen opdagen (waarbij ik me dan de meest vreselijke scenario’s […]

Actieradius

Het zijn rare tijden. Eigenlijk ben je een gevangene in je eigen huis. Op sommige kleine zaken heb je invloed en op andere totaal niet. Dat zorgt ervoor dat je Lebensraum beperkt wordt en je je actieradius klein houdt – gewoon voor de zekerheid. Ik moet eerlijk bekennen dat het gebotlek me tot nu toe meevalt. Het […]